04/04/2014 Ze zijn wel erg eenzaam geweest, mijn trainingen van de laatste weken zonder mijn trainingsmaatjes. Gerard heeft weer andere oorden opgezocht en Josette staat al maanden op non-actief door een onwaarschijnlijke reeks probleempjes en tegenslagen. Om het bij de “mechanische” mankementen te houden: nadat ze ternauwernood hersteld was van een stressfractuur onder de voet, maakt een blokkade van het si-gewricht (tussen het heiligbeen en het zitbeen) elke loop- en zelfs wandelactiviteit onmogelijk.Tijd dus om weer wat gezelschap op te zoeken. Met de onzalige herinnering aan vorige week woensdag nog in het hoofd, toen ik me steendood had gelopen op

Zonder het van elkaar te weten waren we beide als toeschouwer in Herstal, Jean Stevens en ik. We hadden beide het idee om enkele filmopnames te maken maar we zagen elkaar pas na de finish in Herstal. Ik had beelden geschoten rond de vierde en de negende kilometer, Jean had de start en de aankomst gefilmd. Logisch dus dat we de beelden hebben samengevoegd. Jean heeft de montage voor zijn rekening gehouden. Veel kijkgenot!

[sgpx gpx=”/wp-content/uploads/gpx/2014-03-14 Training.gpx”] Het lopersgild was dit weekend verspreid over verscheidene locaties. De meest fanatieke wedstrijdlopers waren zelfs twee keer actief. Alain Waerts bijvoorbeeld die in Neupré wel de hoogste trede van het podium van de veteranen 3 op mocht. Na een lange afwezigheid duikt ook de naam van Roland Vandenborne weer op in de uitslagen. Hopelijk kunnen we binnenkort nog eens een robbertje uitvechten. Ikzelf heb het bij een rustige duurloop gehouden met de Zweitlanceurs. Dat gaf mij de gelegenheid mijn snelle loopvrienden eens als toeschouwer aan het werk te zien. In Hermée (Challenge Luik) werd ik op mijn

Ik heb van Hermée enkele minuten videobeelden meegebracht. Het monteren van het filmpje heeft me meer moeite gekost dan een zware challengeloop en was in elk geval niet in drie kwartier geklaard. Enfin, na veel vijven en zessen staat de mini-reportage dan toch op Vimeo …

Het is vrijdagnamiddag, ik ben net terug van mijn training en zit veilig en wel achter mijn toetsenbord. De wind met een kracht van 5 tot 6 op de schaal van Beaufort heeft me niet klein gekregen. Op mijn parcours langs het kanaal zat hij, de wind dus, in de veilige richting zodat een eventuele windstoot mij niet in het water maar op het talud zou geblazen hebben. Meer nog, mijn benen voelden niet slecht aan en ik heb zowaar hier en daar kunnen genieten van mijn uitstapje. Gewoon een rustig ritme aangehouden, me niet laten opjutten door een veteraan