Door de storm van gisteren is de geplande CLAP-loop in Grâce-Hollogne op last van de gemeentelijke overheden afgelast. Ik was meteen technisch werkloos op zondagochtend. De wind ging zo geweldig te keer en de waarschuwingen waren zo alarmerend dat ik me dan maar verscholen heb gehouden in mijn nederige woning. Nu de rust is weergekeerd heb ik vanmorgen mijn loopschoenen weer aangetrokken voor een trainingsloopje op Caestert. Ik had zelfs het genoegen Eddy Daniëls (Mergelloper en zweefvlieger) te ontmoeten. Dat is de tweede aangename verrassing op een maandags uitje. Vorige week liep ik Jean-Pierre Immerix tegen het lijf, net toen

Dat is de echte spirit: je stapt ontgoocheld uit een marathon – slechte dag, opkomende ziekte, of om welke reden dan ook – en drie weken later verbeter je je persoonlijk record in een nieuwe marathon. Die mentale sterkte en uiteraard schitterende conditie toonde Wim Meyers uit Vlijtingen gisteren in Amsterdam met een tijd van 3u08’12”. Het doet me denken aan mijn enige opgave in een marathon, die van Beloeil in 1997. In de auto op de terugweg naar huis – een lange trip vanuit Henegouwen – was ik al aan het broeden op revanche op mezelf. Een week later,

Door een speling van de kalender stond er dit weekend geen wedstrijd op mijn programma. Ik heb vorige week dan maar wat heuvelachtige kilometers afgewerkt. Om mijn conditie op peil te houden of… gewoon omdat ik het graag doe. Woensdagavond in het gezelschap van de Mergellopers en vrijdagmorgen met Servais Halders. Ik nodig wel eens een niet-Riemstenaar uit op een trainingsrondje op het onvolprezen plateau van Caestert. Wie dit blog leest en zich geroepen voelt om mij te vergezellen, neme de pen ter hand en maile mij. Maar ik wilde het eigenlijk over Servais hebben. De veelvuldige winnaar van de