De pijn in de voet en de bil bleven aanhouden. Een scan heeft uitsluitsel moeten brengen: stressfractuur in de (rechter)voet en het heiligbeen. Het verdict: minstens een maand geen belasting van de voet en het bekken, niet joggen, niet fietsen, alleen een beetje wandelen. De grote leegte wenkt.

Al twee zondagse trainingen gemist bij de Zweitlanceurs. Een pijnlijke bil is de boosdoener. Overbelasting, denk je dan, enkele dagen rusten en het gaat vanzelf over. Niet dus. Dan toch maar naar de arts. Een ontstekingsremmer en een aantal kinebehandelingen (kine = fysiotherapeut voor de Nederlandse lezers) moeten soelaas brengen. Voorlopig houd ik me onledig met fietstochten, tenminste als de weergoden even meewillen.

Zondagmorgen heb ik een wandelingetje gemaakt op Caestert. Nog eens de wind voelen, misschien een Zweitlanceur tegenkomen (praatje geslagen met onder meer Jean en Pierre) en jaloers kijken naar de voorbij tsjokkende joggers.De enige inspanningen die ik de laatste dagen heb geleverd, zijn tweemaal twintig minuutjes trappen op de hometrainer. Bij gebrek aan beter, want ik blijf het een saaie bedoening vinden.Om op de vaak gemailde vraag “hoe gaat het met je?” te antwoorden, een kleine update. In het gewone leven heb ik nauwelijks last van mijn rechterbeen en/of -heup. Maar vooruitgang is er evenmin te bespeuren. Ik kan alleen