zon 15/01/2023 11u * Posterholt Annendaalloop * 10,5 km * 00:54:39 * 11,5 * 84/151 * 10/19 (60+) * ♥♥♥♥

De eerste loop van het nieuwe jaar brengt ons naar Posterholt, gemeente Roerdalen, niet ver van Roermond. Ik zal dus de Nederlands-Limburgse triade Ell-Heerlen-Posterholt binnen drie maanden hebben afgewerkt. Zoals Jean-Pierre Immerix stond ik hier al vaker aan de start. De januari-klassieker zou alvast geen geheimen meer mogen inhouden voor ons. En toch komt Jean-Pierre nog voor een verrassing te staan. Dat zal duidelijk worden op het einde van dit verslag. Overigens scheert het parcours langs de oude dorpskern die dan ook onbekend is voor mij. Maar we kunnen ons een idee vormen dank zij het beeldmateriaal van Marie-Paule.

Je hoeft geen glazen bol te hebben om onze voornaamste tegenstander te voorspellen, de koude maar vooral felle wind. Ik vertrek ongeveer midden in het pak. Goed voor zo’n kleine 300 deelnemers. De halve marathonlopers zijn licht in de minderheid. Na een stoep-op stoep-af doortocht in een woonwijk en een ongezellige passage langs de Vlodropperweg leiden de overvloedig aanwezig zijnde verkeersregelaars ons veilig over een rotonde. Daarna zijn we snel uit de bebouwing en begint het gevecht met de wind. Ik heb al tientallen lopers vanuit de achtergrond zien voorbijschuiven en zal ook op de plattelandspaden niet kunnen verhinderen dat ik nog meer plaatsen verlies. In de eerste kilometer blijf ik onder de 5 minuten. In de volgende moet ik, zoals verwacht, een vijftiental seconden prijsgeven. Daarna is het kwestie een tempo te vinden net onder de rode zone. De krachtige wind – zo’n 37km/uur volgens het weerbericht – herinnert eraan wie hier de baas is en het tempo bepaalt. Vooral de puntige uitstulping tussen km 2,2 en km 3,3 is een stormzone. Intussen blijven mijn concurrenten me met kletterende rug- , borst- en buiknummers voorbijlopen. We zijn intussen aan de lange rechte Echterboschbaan aangewaaid. Hopelijk wordt het hier niet nog erger. De windkracht neemt hier gelukkig wat af maar is nog steeds nadrukkelijk aanwezig. Nog steeds lopen groepjes me voorbij. In het gras rechts staat een bordje “4km”. Echt? Dan gaat het sneller vooruit dan gedacht. In het bosgedeelte – het “Echterbos” mag ik afleiden uit de straatnaam – begin ik me stilaan beter in mijn sas te voelen. Ik heb nu het goede ritme te pakken. Het laatste groepje dat me is voorbijgegaan neemt niet echt afstand. Maar meer dan “drie hartjes” zal ik vandaag niet verdienen, kijk ik al vooruit naar het verslag. Intussen heb ik al enkele keren in de verte getuurd op zoek naar de rechtse bocht en naar het einde van deze ellenlange en ellendig lange kaarsrechte strook. Het bordje ‘5km” en nog steeds geen afslag te zien. Ik tel achteraf 2,3km uit op mijn Garmintrack. Dan kan ik intussen het parcours wel dromen maar die afstand had ik dan toch onderschat. Hoe dan ook, we zijn intussen over de helft en – mag ik aannemen – nu zullen we meewind hebben. Wel hebben de voorbije kilometers mijn aanvankelijke gemiddelde van 5’/km flink gedrukt naar rond de 5’25” van km 3 tot halverwege km 6.

De wind heeft dus plots onze zijde gekozen, lees blaast in de rug. En dat geeft een heerlijk gevoel in de bovendien heel licht dalende Vuchterstraat tussen de bomen in het groen. Voorbij de bevoorrading – geen drank nodig – een zeldzame bocht en vanaf km 7 weer richting Posterholt. Met kilometertijden rond de 5’08” houd ik nog wat reserve voor de finale. Ik ben intussen wel lopers aan het inhalen, onder meer het laatste groepje dat me daarnet op de grote weg is voorbijgegaan. De latere winnares van de derde plaats (ik vermoed Anneke Palmans van Voeren) roept haar haas terug. Die had namelijk even het hazenpad gekozen… De zijdelingse wind slaakt nu en dan nog een zucht maar daar hebben voornamelijk twee dames met lange loshangende haren last van. Als we voorbij het Landal-vakantiepark lopen is het dorp, Posterholt dus, niet meer veraf. Aangezien ik vandaag voornamelijk prooi ben geweest laat ik de gelegenheid niet voorbijgaan om mijzelf tenminste eventjes als jager te profileren. Rond km 9 haal ik een jonge dame in. Naam? Ik gok op Fieke Jansen-Gommers maar mogelijk zit ik ernaast. Ze is jong maar dat zijn nu bijna alle deelnemers vanuit mijn perspectief. Even terzijde over leeftijd: de oudste deelnemer (aan de 5 km) Ben Taken uit Melick is 89 jaar. Hij krijgt een speciale prijs in de categorie “prestatieloop”. Terug naar de loop: die jongedame van daarnet is duidelijk niet zinnens zich zomaar te laten doen en plaatst tot drie keer toe een lichte versnelling. Maar die oude knar achter haar is taai en heeft ervaring. Ik kom telkens gemakkelijk terug en eenmaal in de negende kilometer plaats ik op mijn beurt een versnelling en moet mijn jongere concurrente achterblijven. Daar is de laatste bocht. Er volgt nu nog een lange laatste rechte lijn. Ik haal nog eens alles uit de tank om mijn plaatsje te behouden. Alleen een jonge man met zware tred haalt mij en nog enkele voorgangers in. Het groepje achter mij blijft op een geruststellende achterstand. Met een tiende kilometer onder de 5′ en de laatste vijfhonderd meter nog sneller plaats ik een mooi orgelpunt bij deze prestatie. Intussen heb ik al lang mijn vierde hartje veroverd. Het moeizame begin is vergeten. Ik mag ook de kans niet laten voorbijgaan om mezelf nog eens de maximumscore toe te kennen. Vaak zal het niet meer gebeuren.

Finish. Maar waar is die? Links houden. Het rechter vak is voorbehouden aan de halve marathonlopers die nog een ronde voor de boeg hebben. (De dubbele ronde is voor mij geschiedenis, 2018 om precies te zijn.) Het valt me nog net op tijd te binnen dat de streep verscholen ligt achter de bocht voorbij de RegioBank-would be finishboog. Een vijf minuten later arriveert Jean-Pierre. Hij is echter uit het oog verloren dat hij nog even naar links moet en mist daarmee net een tijd onder het uur. Jammer temeer omdat zijn weerbarstige knie heeft stand gehouden.

Op de valreep vermeld ik nog dat er ook heel wat Belgisch-Limburgse en enkele Waalse lopers in actie waren. Daarmee zijn jullie weer helemaal bij en kunnen al uitkijken naar mijn volgende loop en verslag …heel binnenkort.

(Foto’s Marie-Paule)