vri 04/07/2014 20 u * Haneffe (Challenge hesbignon) * 12,3 km * 00:57:10 * 13 * 63/295 * 6/17 * ♥♥♥

Het is drukkend warm in Haneffe vrijdagavond om acht uur. De wedstrijd is een half uur verlaat vanwege het wereldkampioenschap voetbal als zou de sportieve betekenis van dat evenement opwegen tegen deze manche van de “Hesbignon”. De concurrentie in mijn leeftijdsklasse is heel wat groter dan de laatste weken. Tegen Valère Sauwens (eerste, 4 minuten voor me) en Raphael Van den Broeck (tweede, 3 minuten voor me) valt niets te beginnen. Na de finish verneem ik dat Roland Vandenborne op de derde plaats is geëindigd. Van Roland heb ik geen spoor gezien, noch voor, noch tijdens, noch na de wedstrijd. Aan de streep bedraagt het verschil een halve minuut, daarmee kan ik nog onder de mensen komen.

Mijn wedstrijd speelt zich af in het gezelschap van Pasquale Ruberto en Armand Pirotte. Pasquale loopt niet ver voor me. Na een drietal kilometer ga ik hem voorbij. Hij haakt niet dadelijk aan en ik kan even de illusie koesteren dat hij zijn dipje van de laatste weken nog niet te boven is. Maar we hebben nog maar een kwart afgelegd van de acht mijl – die zo’n 400 meter korter blijken te zijn – en ik ben niet bepaald aan het doseren in deze aanvangsfase. Ik ben intussen Michel Bielen voorbij gegaan. We spelen haasje over na Xhoris vorige week. Ik speur naar Armand. Als ik hem dan eindelijk in de smiezen krijg, merk ik dat hij op sleeptouw wordt genomen door een collega van Run’Essence. Ik steek een tandje bij om in het spoor van het tweetal te geraken.

De eerste dame Ann Jacob die in de vorige wedstrijden telkens net voor me was, kan nu mijn tempo niet volgen. Maar als ik in de vijfde kilometer bij Armand en zijn haas Didier Delbovier aansluit is het hoog tijd om te recupereren. We zijn nog niet halfweg en ik zit al aan mijn limiet. Het golvende parcours slingert zich rond Haneffe. Afwisselend maar moeilijk te reconstrueren voor een verslag. Na 7 kilometer passeren we opnieuw bij de streep in het centrum van het dorp waar de kermis op volle toeren draait. Geen kermis voor mij maar afzien en hopen dat ik geen plotse terugslag krijg door de gulle inspanningen in de eerste wedstrijdhelft. Bij een van de vele bochten merk ik dat Pasquale maar een twintigtal meter afstand heeft.

Op een singletrack graspad rond kilometer 10 waar ik toevallig op kop loop krijg ik even respijt maar eens opnieuw op het asfalt komt Pasquale me voorbij. Uit ervaring van de vorige duels weet ik dat hij het tempo nu niet meer zal laten zakken. Op de langste klim van de avond die er nu aankomt schuift hij nog verder van ons weg. Armand twijfelde naar eigen zeggen om met Pasquale mee te gaan maar wacht uiteindelijk tot het laatste knikje na elf kilometer om een versnelling te plaatsen. Wat ik al enkele kilometers heb zien aankomen gebeurt nu ook, ik moet afhaken. De afdaling in de elfde kilometer is welgekomen maar dan zijn de twee vogels al vliegen. Op de labyrintachtige passage rond de kerk wil ik Bernard Hock nog laten voorbijgaan maar zoals in Wanzoul geeft hij me nog een zetje in de rug. Sympathieke jongen! Eindelijk aan de streep, binnen de 16 seconden van mijn twee kompanen. Ik haal een mooie totaaluitslag maar de wedstrijd heeft zwaar ingehakt op mijn krachtenarsenaal. Op de terugweg naar huis moet ik zelfs even knikkebollen in de auto. Gelukkig is chauffeur Jean-Marie Haekens waakzaam.

(Foto’s Eddy Defrère. Foto 1: Roland Vandenborne, niet opgemerkt door mij, wel door de fotograaf. Foto 2: Hier nog voor Armand Pirotte.)