zat 24/05/2014 19 u * Faimes (Challenge hesbignon) * 11 km * 00:48:28 * 13,6 * 74/335 * 2/20 * ♥♥♥♥

De achtste manche van de Challenge hesbignon in Berloz heeft voor Marie-Paule en mij een speciaal pigment omdat we er vrienden zullen ontmoeten die resideren in het Haspengouwse dorpje dat deel uitmaakt van de fusiegemeente Faimes. Als we aankloppen blijkt de familie al ondergedompeld in de sportieve sfeer. Hun twee spruiten Imaan en Gorik (in Atletico-shirt op de foto) nemen deel aan de kinderloop. Imaan levert een verdienstelijke prestatie, Gorik is zo enthousiast dat hij zich al de ziel uit het jonge lijf heeft gelopen voor de start.

De challenge heeft zijn tenten (lees één tent) opgeslagen in het stadion van voetbalclub L’Etoile de Faimes. Verwar Borlez overigens niet met Berloz waar het Hesbignoncircus enkele maanden geleden pleisterde. Het parcours wordt uitvoerig voorgesteld in de twee landstalen, we onthouden dat het vlak en snel is. Het is in de eerste honderden meters ook erg smal voor de grote groep looplustigen. Er komt zelfs een dame ten val. Enkele collega’s helpen haar weer te been en zo kunnen we er echt aan beginnen. De eerste 2,5 km zijn lichtjes dalend maar in de eerste onverharde strook is het vooral zoeken naar ruimte en uitkijken voor hobbels en karrensporen. We passeren de eerste historische landmark van deze loop, het kasteel van Les Waleffes (in Lodewijk XIV-stijl voor de architectuurminnaars onder jullie). Een mooie dreef waar ik even Jean-Marie Haekens kan groeten leidt ons naar het veld.

We maken nu een lus rond het kasteel. Ik heb voorlopig geen idee waar bijvoorbeeld Armand Pirotte en Juul Kempeneers zitten die nochtans maar een rij voor me stonden aan de start. Wel merk ik plots Roger Igo voor me op. Dat is de eerste keer in maanden dat we in elkaars buurt lopen. Ik neem aan dat Roger het bij een oefengalop houdt en zich vandaag niet met de esbattementen in de top van de veteranen3-klassering gaat bemoeien. Als we Les Waleffes weer uitlopen krijg ik de twee kompanen in het vizier. We zijn nu rond de vierde kilometer. De wind staat in het nadeel in het open veld, de ruilverkavelingsweg loopt omhoog. In mijn betere dagen is dit soort omstandigheden de uitnodiging om een tandje bij te steken. Is dit vandaag zo’n dag? De benen zenden geen noodsignalen uit en ik ga op jacht naar het groepje voor me. Na een achtervolging van een kleine kilometer sluit ik aan. Jules is – zo vertelt hij me na de wedstrijd – te snel gestart. Hij is Raphael Van Den Broeck gevolgd in de eerste kilometers en bekoopt nu zijn overmoed. Raphael pakt de eerste prijs bij de veteranen 3 met een voorsprong van twee minuten. Zoek hem overigens niet op de foto. Bij de prijsuitreiking is hij al naar huis. Zijn prijs laat hij afhalen door Bakkertje64. De wedstrijd van de bakker zelf vind je in geuren en kleuren beschreven op zijn blog.
Rond de vijfde kilometer loop ik weer alleen. Armand kan het tempo op het onverhard niet volgen. Ik speur naar de oranje trui van Pasquale Ruberto. Dank zij zijn modieuze outfit is Pasquale snel opspoorbaar vanuit de achtergrond. Hem bijhalen zal wel een moeilijker karwei worden. Maar ik merk dat de benen soepel draaien. En op terugweg naar Borlez na de eerste lus van de “acht” nader ik snel op mijn leeftijds(klasse)genoot. Op de Rue Cortil Jonet waar ook de start is gegeven lopen we zij aan zij. Helaas staan mijn fans op de verkeerde plaats te wachten op iets wat niet komt en missen zij dit belangrijke wedstrijdfeit. Ik draai nu met een gemiddelde van ruim 14 per uur. Tot mijn verbazing moet Pasquale afhaken. Op weg naar Aineffe zie ik Fabienne Leroy voor me. De “abonnés” van dit blog weten dat zij mij vorige week in Kelmis zonder pardon achter liet.

Vlak achter haar een loper in groen shirt. Die looppas herken ik, dat moet Noël Heptia zijn. Het moet al anderhalf seizoen geleden zijn dat ik een fitte Noël nog heb kunnen bedreigen. Ik schakel nog een versnelling hoger. Het lijkt wel alsof de benen alsmaar vlotter ronddraaien. En ook Noël kan niet aanklampen. We worden links opgestuurd en komen uit in een schitterende dreef, de beschermde “Allée des Châtaigniers”. Het schitterende decor geeft nog een extra boost. Ik laat ook Fabienne en senior François Maréchal achter. Nu in gestrekte draf terug naar Borlez. In de laatste vijfhonderd meter worden we nog in een ruime boog rond het voetbalveld gejaagd. Leuk voor de toeschouwers en de speaker, minder aangenaam voor pezen en spieren van de lopers. Maar de posities wijzigen niet meer en dan is het genieten van deze onverwachte tweede plaats. Want ook al ben ik maar een “backbencher” (74ste), de voldoening is er niet minder om. We brengen de avond door onder de feesttent van Borlez in het gezelschap van Griet en Koenraad. Tussen het publiek merken we ook oud Ecolo-voorzitter Jean-Michel Javaux op, nog met de glimlach … Als we onze vrienden goede nacht wensen kan Gorik nog dromen van de Europa-beker voor zijn favoriet Thibaut Courtois. Maar eer we in Waremme zijn heeft de Bilzerse doelman al drie keer de bal uit het net moeten vissen …
Wie enkele bewegende beelden wil zien van jong en oud klikt hier.

(Foto 1: Marie-Paule: Gorik na de race. Foto 2: Wikipedia: Het kasteel van Les Waleffes. Foto 3: Facebook Jogging de l’Etoile – Faimes: Het podium met in het midden Marc Lenaerts en rechts Noël Heptia.)