zat 10/05/2014 15 u * Zonhoven (Haspengouw Challenge) * 12 km * 00:55:08 * 13 * 76/145 * 8/24 (M55) * ♥♥

Het weer is troosteloos en de stemming bedrukt aan het sportcentrum in Zonhoven. Challenge-bestuurslid Herman Daenen is vorige dinsdag plots overleden. Als eerbetoon wordt voor de start een minuut stilte in acht genomen.
Ik heb pas in laatste instantie beslist in deze Limburgse loop van start te gaan. In de hoop de vermoeidheid na de inspanningen van vorige zondag en een heuveltraining van woensdag uit het lijf te schudden. Deze keer is Harie Roex mijn reisgezel. Jean-Pierre Immerix is nagelbijtend in Veldwezelt achtergebleven. Hij heeft de raad van twee wijze mannen opgevolgd om deze wedstrijd over te slaan en zijn pijnlijke lies te sparen.
Ik vertrek zonder enige ambitie en maar goed ook, want in de eerste kilometers lijkt het wel alsof mijn kuiten met speldenprikken worden bewerkt. Door de langzame start verzeil ik al onmiddellijk in de staart van het peloton. Harie sjokt enkele meters achter mij aan. We moeten twee ronden afleggen op een biljartvlak parcours. De snellere lopers zullen wel afgeremd worden door verscheidene haakse bochten op het parcours binnen het sportdomein. Ook is het zoeken naar houvast op de zompige Finse piste.

Eens buiten het sportcentrum houd ik een trainingstempo aan van 13 per uur. Het is stil in de Zonhovense wijken. Ook het gebruikelijke gehijg van Bakkertje verstoort de rust niet. Bakkertje liep deze wedstrijd in “stille modus”, zo legt hij ons uit na de wedstrijd. Net boven de 4 minuten per kilometer loopt de Truienaar geruisloos, onder de vier minuten slaat zijn lawaaierige turbo aan. Het is maar dat u het weet. In een van de bochten zie ik Kris Govaerts achter me. Hij is dus nog langzamer dan ik vertrokken. Ik mag vandaag dan wel geen zier inzitten met mijn uitslag, mijn slecht karakter fluistert me toch in Kris niet zomaar te laten voorbij gaan. Maar hij zal op een twintigtal seconden blijven hangen. Na enkele kilometers is het lome gevoel van de voorbije dagen uitgezweet. Ik besluit het tempo wat op te krikken in de tweede ronde. Ik zie Maja Van Zand voor me die snel terrein aan het verliezen is. Ze is te voortvarend van start gegaan in haar gevecht om de eerste plaats met Marleen Reijnkens.

Enkele individuen en een groepje met Stany Barbier van Alken voor me zijn een ideaal mikpunt. Ik kan trouwens maar beter haast maken, want wind- en regenvlagen maken het er na een halfuur niet gezelliger op. Mark Nelissen – zelf een loper die door een blessure tijdelijk buiten strijd is – laat zich niet door de elementen afschrikken. Ineengedoken onder een parapluutje fotografeert hij onze passage op de natgeregende Zonhovense wegen. Ik haal op enkele rechte stukken in de tweede helft toch nog een 14 km. Verdienstelijk voor een training, maar onvoldoende om in de eerste helft van het deelnemersveld te eindigen. Bij het naderen van de atletiekbaan hoor ik de speaker de finish van Luisa Frisina aankondigen. Een dikke anderhalve minuut voor me. Het geeft een idee van het tempoverschil met vorige week.
Na een sobere prijsuitreiking verlaten we Zon… euh Regenhoven.

(Foto 1: Harie Roex in “Linter loopt”. Foto 2: Regen en wind in de tweede wedstrijdhelft. Meer foto’s van Mark Nelissen vind je in zijn Google album.)