Het is vrijdagnamiddag, ik ben net terug van mijn training en zit veilig en wel achter mijn toetsenbord. De wind met een kracht van 5 tot 6 op de schaal van Beaufort heeft me niet klein gekregen. Op mijn parcours langs het kanaal zat hij, de wind dus, in de veilige richting zodat een eventuele windstoot mij niet in het water maar op het talud zou geblazen hebben. Meer nog, mijn benen voelden niet slecht aan en ik heb zowaar hier en daar kunnen genieten van mijn uitstapje. Gewoon een rustig ritme aangehouden, me niet laten opjutten door een veteraan 3 of een jonger exemplaar dat me voor me loopt, me niet in het spoor vastbijten van Gerard Thiessens als die op training een van zijn gevreesde tempoversnelligen plaatst. Heerlijk. Want pittige trainingen zijn het wel geweest, op woensdagmiddag met Gerard. Anderhalf uur bij voorkeur op wegen en paden die nog niet door Google zijn verkend. Nu ja, vorige zondag in Marche heb ik er wel mijn voordeel mee gedaan.

Nadat ik enkele weken geen berichten meer de wereld had ingestuurd vroegen enkele kennissen of ik gestopt was met lopen. Een van mijn trouwste lezers vertoonde zelfs afkickverschijnselen nu hij niet wekelijks een stukje kon lezen. Hij begon elke dag met een bezoekje aan de site en moest dan met een ontgoocheling de dag door. “Heeft die dan niets anders te doen?” hoor ik u vragen. Euh, ik denk het niet …
We zijn begin februari en het nieuwe seizoen is nu wel echt op gang gekomen. De meeste van mijn loopmaten hebben het jaar ingezet in het Luikse Herstal of het Nederlands-Limburgse Urmond. De Nederlandse organisatoren hebben de gave om mij de gordijnen in te jagen met hun uitslagenlijsten. De puzzel van leeftijdsklassen kan je compleet op het verkeerde spoor zetten. Zo ontdek je de winnaar soms pas in het derde reeksje, als je tenminste het geduld hebt om het allemaal uit te vogelen. Van pure ellende heb ik dan maar een excel-werkblaadje in elkaar geknutseld om een idee te hebben waar bijvoorbeeld Paul Esters en Raphael Van Den Broeck in het peloton waren geëindigd. Overigens weet je dan natuurlijk nog niet of beide heren nu echt voluit zijn gegaan of hun kruit bewaren voor de confrontaties in de komende maanden. Joep Drent die we op training wel eens tegenkomen haalde een verdienstelijke 43 minuten.

Over het vormpeil van een aantal andere Limburgers hoeven we geen twijfels te hebben. In de Corrida du Mayeur in Herstal pakte Servais Halders al onmiddellijk uit met een gemiddelde van 15 op de (bijna) 10 km. Daarmee was meteen de vraag beantwoord hoe Servais het stelde en of hij van zijn blessures verlost is. Op het podium van de veteranen 3 stond hij naast Claude Herzet, derde met een tijd die ik daar twee jaar geleden neerzette. En dat was nog in mijn goede jaren ….
De uitslag van Herstal is wel in één oogopslag duidelijk. Jo Vrancken op één plaats na, die van mede-organisator Patrick Philippe, helemaal bovenaan. Die heeft in elk geval een uitstekende winter achter de rug. En van zijn maatje Stijn Vanderbeuken mag hetzelfde gezegd worden. We gaan nog veel plezier beleven aan die jongens …

Foto 1 Nicolas Vanloo: Nog een nagekomen plaatje van de loop in Marche, de doortocht in het ondergelopen tunneltje. Foto 2: Ik kan het niet laten om een foto van Jean-Pierre Immerix, de meest fotogenieke van alle joggers, in mijn stukje op te nemen. Ik hoop dat fotografe Yvonne Silverentand mij het illegale gebruik van de foto niet kwalijk neemt.