zat 21/09/2013 17 u * Bas-Oha (Challenge hesbignon) * 10,8 km * 0:56:44 * 11,5 * 91/238 * 3/11 * ♥♥

We zijn pas in de kantine na de wedstrijd of het Leffe-vat is al leeg. Mijn vat is na een half uur ook leeg in Bas-Oha, aan de oever van de Maas, stroomopwaarts van Hoei. In de eerste 7 kilometer loopt het nochtans redelijk. Na een vlakke aanloop krijgen we in de tweede kilometer al meteen een stevige helling van zo’n 7% voorgeschoteld. Voor mij uit ontwaar ik Domenico Di Vito in geel-zwarte outfit. Domenico is voorzichtig gestart nadat hij gisteravond een duurloop afwerkte in Alken. “Meer dan 16 kilometer afgelegd” aldus een apetrotse Truienaar die koppel vormde met Michaël Mertens. Een goede kilometer verder volgt er nog een tweede klim. Boven verdwijnt Domenico uit mijn gezichtsveld. Hij wordt afgeklokt na 52′ in de buurt van Benny Claes en Noël Heptia. Op het einde van de helling heb ik bij twee lopers kunnen aansluiten. We draaien op het vlakke op een tempo rond de 13 km. Ik kan me een poos in hun spoor handhaven maar bij een stuk vals plat moet ik eerst de “rode” en daarna de “gele” laten gaan. Eindelijk het bord van de zes kilometer. Het wordt tijd dat ik de benen kan ontspannen in een afdaling. Na een half uur is het zover. Een scherpe bocht naar links en we duiken naar beneden. De weg lijkt alsmaar steiler naar beneden te gaan. Tot 17%? Van ontspannen lopen is er geen sprake. Ik moet remmen “op de bovenbenen” om niet tegen het asfalt te slaan. Ik loop nu alleen maar verwacht dat de achtervolgers soepeler dalen en mij op de nek gaan vallen. Ik draai toch nog met een kleine voorsprong een smal bospad in. Van het vagevuur naar de hel! De bruuske stijging tussen de boomwortels snijdt mijn adem en benen af. Ik moet gaan stappen. Een eerste groepje achtervolgers laat me ter plaatse. Boven probeer ik weer op gang te komen. We lopen nu constant op onverhard terrein. Het eerste stuk afdaling is zo glad dat ik opnieuw zo goed als stil sta. Na een doortocht op gras krijgen we nog eens een felle klim en gevaarlijke afdaling voor de voeten. Nog meer achtervolgers halen me in. Op de achtste kilometer heb ik 7 minuten nodig. Mijn moreel is nu onder het nulpunt gezakt. Heelhuids door het bos geraken en op het vlakke – deels asfalt, deels gras – proberen standhouden, dat lukt nog net. Als ik me na de finish omdraai zie ik plots Kris Govaerts achter me opduiken. Het smalle graspad langs de spoorlijn in de laatste kilometer heeft me net uit de greep van Kris gehouden en levert me onverwachts de derde plaats op. Een plaats op het podium is te veel eer voor de prestatie van vandaag. Voor mijn gevoel wordt de degelijke eerste helft – met een gemiddelde van 12,6 op een voornamelijk stijgend parcours – overschaduwd door een rampzalige tweede helft – met een gemiddelde van 10. Wel duim omhoog voor de kleedruimte en de douches van de Royale Jeunesse Sportive van Bas-Oha!
( Foto Marie-Paule: Nog eens samen met Noël Heptia op het podium. We nemen stiekem het hoogste schavotje in van de afwezige winnaar Roger Igo. Roger eindigt op plaats 26 overall met een voorsprong van respectievelijk 8′ en 4′ op Noël en mij. )
* De percentages zijn ruwe schattingen. Voor de juiste gegevens vertrouw ik op het verslag van Stefan Meekers, ook tussen de deelnemers.