vri 6/09/2013 19 u * Stembert (Challenge L’Avenir) * 8,6 km * 0:41:37 * 12,5 * 116/433 * 6/14 * ♥♥♥

Na Lambermont, in de rand van Verviers, veertien dagen geleden, zijn we nu een boogscheut verder voor een nieuwe portie loopplezier. Dat mag ik alleszins hopen. In Stembert hebben ze een grote parking voorzien op een weide en dat is geen overbodige luxe voor een jogging met meer dan 400 deelnemers. In Stembert hebben ze ook goede frieten, aldus Marie-Paule. Maar het beste ontdek ik pas tijdens de wedstrijd, een schitterend parcours in een groen decor.
Ik vertrek met de intentie om mezelf niet te sparen en vooruitgang te boeken in conditie en resultaat. Maar de eerste stijgende kilometer en zere benen verplichten me al meteen het tempo te matigen en mijn ademhaling onder controle te houden. Na 2 kilometer duiken we een bos in. Smal en moeilijk beloopbaar door boomwortels en kuilen. Ik heb uit het profiel kunnen afleiden dat de moeilijke passage na een goede 3 km voorbij is en beperk me tot het volgen van het tempo van mijn voorgangers. Waar het pad omhoog gaat, zakt dat tempo tot ruim onder de 10 per uur. De voorlopige balans na 3 km: meer dan 16′. Hoog tijd om wat snelheid te maken. Dat kan ook, op nu goed beloopbare en brede paden, nog steeds in het bos. Zoals in Fumal heeft de plaatselijke kasteelheer zijn park opengesteld voor de joggers. Ik haal nu een gemiddelde van 13,5. Na een vijftal kilometer komen we uit op de rijweg. Ik voel me voor het eerst in maanden weer in mijn sas op een strook vals plat op het asfalt. We zijn nu op het hoogste punt van de ronde en mogen smullen van een afdaling van een kilometer. Met de hulp van het parcours kan ik nog eens een kilometer afleggen rond de 4′. Ik haal nu heel wat voorgangers in en word alleen in de afdaling door twee jonge snelheidsduivels voorbijgesneld. We zoeken opnieuw kleinere asfaltwegen op en moeten nog enkele glooiingen overwinnen. Maar dat lukt prima. Het is een geruststelling dat ik mijn tempo kan vasthouden in kortere lopen onder de 10 km zoals ze die in de Challenge L’Avenir graag uittekenen.

Ik kom uit op een plaats even buiten het eerste kwart van het peloton. Voor u mij met complimenten overlaadt (wat wel mag natuurlijk) toch even vermelden dat de kwaliteit van het deelnemersveld beduidend lager lag dan de kwantiteit. Er deden nog al wat plaatselijke “vrijetijdslopers” mee die wel met veel enthousiasme van start gingen maar na een furieus begin al vlug stonden uit te hijgen langs de weg. In mijn categorie eindig ik in het spoor van twee collega’s, onder meer Jean-Louis Voss die me in Limbourg nog twee minuten aan de broek lapte. De eerste twee veteranen 3 klaren de klus in 36 minuten. Maar die horen eigenlijk bij de klasse “rijpere atleten” waar wij eerder als oude(re) recreanten moeten gecatalogeerd worden. Na de wedstrijd kan ik voor het eerst enkele woorden wisselen met Jean Dessouroux. “Ik was voor Nando Caria en Alain Waerts ( de later nummers 1 en 2) vertrokken, maar tegen hun tempo was geen kruid gewassen” aldus – vrij vertaald – Jean die dit jaar nochtans in een benijdenswaardige vorm steekt.
(Foto Marie-Paule: Winnaar Arnaud Renard.)