… dat wens ik alle sportievelingen en bezoekers van deze site die de moed en de lust hebben om de op en af-verhalen – zoals Marie-Paule mijn wedstrijdverslagen noemt – te lezen.
Ik ben een tijdje van de radar geweest. Want, ook al ben ik maar een koele minnaar van de eindejaarsfeesten, de artificiële drukte van de laatste weken is niet bepaald inspirerend geweest voor nieuwe berichten in mijn joggingdagboek.
Tijd om even terug te blikken op het voorbije twaalf maanden. Het is voor mij een jaar geweest van vallen maar gelukkig ook van opstaan. Eind december stond de kilometerteller toch op 2680. Daarvan 300 wedstrijdkilometers, verdeeld over 24 lopen. Dat is in de maanden dat geen blessures of vakantie in de weg stonden, een gemiddelde van 250 km. Daarbij hoorden toch nog enkele duurlopen van rond de drie uur, zoals in mijn goede oude marathontijd. De meeste trainingen duurden tussen het uur en anderhalf uur. Helaas werd het loopplezier vaak vergald door weerspannige benen. De oorzaak van het ongemak ken ik nog altijd niet. De remedies die ik heb uitgetest blijven voorlopig zonder resultaat.
De meest beklijvende momenten van mijn loopjaar komen uit de eerste Voerloop in september waar ik tot in de laatste meters in strijd was met Roger Dosseray voor een podiumplaats. De meest “mystieke” loopervaring had ik in de stilte van het Hertogenwoud in Eupen. De zwaarste wedstrijd was ook de langste, de Belle Hivernoise in Angleur. Voor de prijs van de meest modderige omloop ging het tussen Solières en Marchin. De warmste wedstrijd was het kortste bij huis, in Lafelt. Mijn beste wedstrijd liep ik in de kermiscorrida van Hermalle. En Villers-le-Temple blijft mijn zwart beest, ook bij mijn derde deelname.
Het nieuwe jaar was nog maar enkele uren oud of ik had mijn loopschoenen al aan voor een eerste “uitstapje”. Maar ik was niet de enige die op het jaagpad langs het kanaal de benen strekte. De eerste collega die ik tegenkwam, was Gerard Thiessens. We hadden ook al een wedstrijd op onze planning, vorige zondag in Antheit bij Hoei. Een pijnlijke keel (die van mij) heeft ons echter in Limburg gehouden.
Binnenkort gaan we er weer tegenaan. Hopelijk zijn mijn loopvrienden ook weer fit. Op Servais Halders zullen we jammer genoeg nog maanden moeten wachten. Na een voetoperatie heeft hij nog een lange revalidatie voor de boeg.