zon 23/02/2013 15.15 u * Warsage ( Challenge de la Province de Liège) * 9,5 km * 0:42:20 * 13,5 * 79/310 * 3/26 * ♥♥♥♥

Er heersen zaterdagmiddag polaire luchtstromingen boven het Land van Herve. Het gure weer schrikt de “challengistes” echter niet af: in Warsage staan we weer met meer dan 300 aan de start. Servais Halders die op een boogscheut van het parcours woont, is er ook. Helaas op krukken en met nog enkele maanden revalidatie voor de boeg. Noël Heptia is uitzonderlijk naar de challenge van de provincie uitgeweken. We wegen onze kansen af maar maken ons niet teveel illusies. “We moeten nu tegen echte atleten optornen” jammert Noël. Hij doelt op Alain Waerts, als senior in vroegere tijden ook al een winnaar. Ik denk ook aan Servais, in de jeugdcategorieën een tegenstander van Karel Lismont. Noël wil de loop als een training aanpakken. Hij gaat echter zo enthousiast van start dat ik hem pas na de finish terugzie. Het levert hem de tweede plaats op bij de veteranen 3. Winnaar Alain Waerts is opnieuw enkele maten te groot voor ons.

Ik doe de hele beklimming naar La Heydt vooraf en kom in elk geval goed opgewarmd aan de start. Het parcours heeft niets meer van doen met de omloop van het naburige Bombaye waar ik in mijn jongere jaren graag het seizoen inzette.
We beginnen met een ronde door een nieuwbouwwijk in het dorp. Na een halve kilometer heb ik al meer dan 100 meter achterstand op de eersten. Ik kijk even om en kan me troosten met de gedachte dat de staart van het peloton achter me langer is dan de kop die voor mij uit slingert.
Aan de kerk nemen we een bocht naar links voor de beklimming naar Neufchâteau, een zevenhonderd meter met een draaglijk stijgingspercentage. Ik kom bij Claude Herzet. We houden een mooi tempo aan op een vlak stuk tussen de boomgaarden. Dan herken ik plots het parcours van de “Quatre Cimes” van Battice. Ik realiseer me dat het moeilijkste deel van de helling er nog moet aankomen. De weg blijft nu gemeen oplopen. Uit mijn Battice-periode weet ik dat je hier alleen maar moet zien te overleven. Claude heeft intussen de rol moeten lossen. Ik hoor hem foeteren. Op wie? In de kantine na afloop krijg ik het antwoord: op zichzelf, omdat de benen niet meer draaiden. Driehonderd meter verder, in de dorpskern van Neufchâteau, wacht nog een onaangename verrassing. Waar we in de Herve-klassieker links opdraaien en even respijt krijgen, moeten we nu door recht door en de kelk tot de bodem ledigen. Maar moeilijk gaat ook en ik kan enkele groepjes voor me inlopen. Bij hen Jean Stevens die zich met zijn jeugdig temperament – 70 jaar – niet heeft ingehouden in de eerste kilometers. In hetzelfde groepje zit ook Christine Cordier -een bekende uit de Waalse challenges – die als tweede dame zal eindigen – en ook al klaagt, over stijve spieren. Ikzelf mag voor een keer niet mopperen over mijn benen.

In de groepjes die in verspreide slagorde de laatste meters van de helling proberen te bedwingen herken ik Richard Mathot. In de vorige wedstrijden bleef ik hem telkens de baas in de tweede wedstrijdhelft. Ik nader tot op 5 meter en hoop ik hem in de afdaling op de nek te vallen. Maar dat pakt even anders uit. Richard duikt als een valk naar beneden en heeft binnen een kilometer een 75 meter voorsprong. Het zal niet voor vandaag zijn. We komen in de vallei van de Berwijn. Ik herken het kruispuntje van Mortroux – ook al uit de 33 km van Battice – en weet wat er achter de hoek te wachten ligt. Ik heb in de afdaling en op het vlakke flink van jetje gegeven, en zal in de bruuske en steile klim op het onverhard mezelf wel tegenkomen. Het tempo gaat er nu volledig uit. Boven op het vals plat op het asfalt, in de troosteloze grijsheid van de velden, heb ik de indruk te zwemmen. Maar ik geraak weer in mijn ritme. Voor me merk ik een veteraan 3 op, Joseph Boursie uit Kelmis, met wie ik in Cointe heb kennis gemaakt. Als ik het groepje achter me heb gelaten, speel ik nog even met de gedachte om de kloof met Richard Mathot ook dicht te lopen. Maar ik laat het plan varen – als het überhaupt al zou lukken – om niet verrast te worden door een counter van Joseph die probeert aan te klampen. Ik kan de derde plaats veilig stellen. Vandaag tenminste nog wel want Joseph zal naar eigen zeggen in de volgende weken nog enkele procentjes zal verbeteren en meer weerwerk bieden.

Veteraan Guy Fays is de dagwinnaar. Hij slaat senior Arnaud Renard een halve minuut terug. Jo Vrancken arriveert slechts in laatste instantie in Warsage. Veel inloopminuten heeft hij niet nodig om warm te draaien. Hij wordt achtste, net buiten de prijzen, maar hij sluipt langzaam dichter bij Benny Stulens, vierde. De conditiecurve van zijn maatje Stijn Vanderbeuken gaat intussen ook in stijgende lijn.

 (Foto’s CJPL: 1: Met Patrick Schijns – links – Jean Stevens en Christine Cordier op het steilste gedeelte van de klim naar Neufchâteau; 2: Jo Vrancken; 3: Stijn Vanderbeuken.)