Nu dit joggingdagboek de laatste weken tot een wandeldagboek aan het vervellen is, verwijs ik hier graag naar een boeiend verslag van een voettocht naar Compostela. Malou Thijs en Jean(ke) Nelissen – het koppel was jarenlang actief bij de atletiekclub van Tongeren – zijn op weg van Arles in de Provence naar Compostela. Dat is de Via Tolosana die loopt tot Puente la Reina in Navarra. Van daaruit volgen ze de klassieke route naar het pelgrimsoord in Galicië. Ze hopen de 1700 km in 72 dagen af te leggen. Intussen hebben ze de kaap van de 500 km bereikt.
U vindt hun relaas op bloggen.be Jean tekent dagelijks het wel en wee van de pelgrimstocht op. De lezer kan alleen bewondering hebben voor zoveel doorzettingsvermogen. De sappige verslagen zijn doorspekt met allerlei wetenswaardigheden en levenswijsheden. Om u alvast een voorsmaakje te geven publiceer ik hier – met de toestemming van de heilige Jacobus – het verslag van 27 april.

Dag 20 – zaterdag 27.04.13
L’Isle Jourdain – Gimont
27,4km – 6u40 – 30 + 0’rust
Morgentemperatuur : 10° – betrokken – middag 10° regen !
Vertrokken om 7u45
Aankomst om 14u55

t Kondigde zich niet goed aan vanmorgen…. donkere dreigende wolken boven de 2 meren waartussen onze gîte lag… t zou niet droog blijven, dat zag je zo, maar dat t zó ellendig ging worden, dat hadden we nooit gedacht.
Om kwart voor 8 al namen we afscheid van onze mede-pelgrims, de Hagenaar zullen we waarschijnlijk niet meer terugzien, hij zou wat kortere etappes doen tot aan de Somport. De 3 overige koppels vertrokken bijna gelijktijdig. Wat n gewone tocht doorheen groene velden maïs en ik denk tarwe moest worden, werd bijna n helletocht.
Maïs en graan, zeggen we, dus denken we aan Haspengouw, maar dan t echt Vochtige Haspengouw, identiek hier, de vettige leemgrond…. maakt ook dat het stappen over de ‘aarden’ wegen verschrikkelijk zwaar gemaakt werd door de regen. Herinner je je t nog dat je over een vers omgeploegde akker, in de regen liep, en dat je schoenen, loodzwaar werden door de zware natte leemgrond, wel, zo was t, maar dan kilometers- en urenlang… Soms blij dat er ns een natte graszone kwam waar de schoenen konden afgeveegd worden….
Maar genoeg over onze ellende, de velden waren hier mooi en zeer uitgestrekt… als t begrip ‘ne dikke boer’ recht evenredig is met de hectaren grond die hij bewerkt, dan zijn t hier allemaal obesitas-boeren, en dan overdrijf ik niet eens. Die velden strekken zich ook uit over verschillende heuvels en dalen, hetgeen overkomt als prachtige groene golven.
Het enige ‘fotografeerbaar’ onderweg, was een eeuwenoude gemeenschappelijk broodoven, op n marktpleintje in Monferran-Savès, helemaal in metselwerk, zelfs het dak, dat in zn geheel dienst deed als schouw.
In Giscaro, na 16km, en rond het middaguur, gingen we picknicken, in open lucht, en dus in de regen. Het Belgische en het Franse koppel trokken voorbij, maar het jonge koppeltje uit Litouwen kwam wel bij ons zitten, en daar werd ‘gemeenschappelijk’ gegeten, zij hadden boerenpaté en kaas teveel, en wij hadden olijven en kerstomaten om te delen…. k Verzeker jullie dat we alle vier genoten…..
Dat niet alleen het weer en de modder ons parten speelde, maar ook onze gîte, daar maakten we ons haast kwaad over. Afgemat naderden we Gimont, zagen de watertoren, bleven de GR volgen, kwamen na een enorme bocht in het stadscentrum na 4 km. Daar vroegen we aan de dorpsoudsten waar de gïte Ecuries de Charlas lag, en tot onze grote ergernis lag deze in de buurt van die watertoren… Verdomd, 4 km teveel, en voor niks gestapt. Die manège bood ons onderdak, en niet veel meer, voor 10€ per kop .. Doucheke, kleren en schoenen ontmodderd, wifi geïnstalleerd en….. dan besloot ons Malou dat we terug naar t stadscentrum zouden gaan voor inkopen, t was immers zaterdag, en morgen zou alles gesloten zijn. t Gaf ons ook de kans het pronkstuk van Gimont ns van naderbij te bekijken, op de marktplaats staat n unieke hall, helemaal in eik, en het unieke ervan is dat de Route Nationale 124 er onder door rijdt, helemaal uitgesloten in onze gedachtengang. Maar uiteindelijk hadden we nog n 8-tal km extra in de benen, maar t was wel de moeite, want ons zaterdagavond-menu bestond uit : brandade morue – tomate farcie en cordon bleu – roquefort en appelflap als dessert (totale kostprijs : 16,39€, voor ons 2-en) – rode wijn gratis geleverd door de gîte-madam !
Vandaag de kilometersom gemaakt : we zitten aan 500,4 km en nog steeds één dag voorsprong op ons oorspronkelijk schema.