De Hallembaye, de steile helling tussen Haccourt in de Maasvallei en Eben in het Jekerdal, is een van de uitdagingen voor de wielertoeristen die in groten getale onze regio doorkruisen. Het aantal wandelaars die de bult te voet bedwingen zal heel wat kleiner zijn. Sinds woensdag hoor ik bij het clubje. Min of meer noodgedwongen. Ik kon het niet opbrengen om mijn collega’s in de Tungri-run te gaan aanmoedigen. Sorry Philip en andere Maja’s. Om de dag niet in ledigheid door te brengen heb ik een lus van 14 km afgelegd tussen Wonck en Haccourt. Door velden en langs autoluwe wegen in de dorpen. Een stuk van een kleine kilometer moest ik langs de rijweg afstappen, precies het steilste stuk van de gevreesde Hallembaye. Echt aangenaam is dat niet. Om voldoende vaart te houden in de laatste honderden meters scheuren auto’s en motoren met hoge snelheid voorbij. Overigens heeft de stapper in de graskant nog wat meer ademruimte dan de fietser die het asfalt met het snellere – veel snellere – verkeer moet delen.
Je ziet hier het derde deel van de route.
http://www.smartrunner.com/pages/DisplaySmartRunnerGadget.aspx?id=5d900d88-57ca-48a7-82e8-41c5660fd6c8
De details staan hier.