zon 16/12/2012 10.30 u * Angleur * 23,5 km * 2:01:28 * 11,3 * 149/445 * 2/11 * ♥♥♥

We staan met meer dan duizend klaar in Angleur om te beginnen aan een 5, 13 of 23 km-wedstrijd met als decor de groene long in het hart van het industriële zuiden van Luik. Voor de start heb ik ruim de gelegenheid om een babbeltje te slaan met vier Bilzenaren van wie er drie mij al uit een vorig leven kennen. De twee dames uit het gezelschap – Marleen Peters en Lisette Wouters – zien niet op tegen een inspanning van meer dan twee uur op een uitdagend parcours. Meer nog, ze kicken erop. Vally Merken, die ik hier voor het eerst ontmoet, loopt de trail in hun gezelschap.

Na een kwartier mogen we dan toch in actie komen. Een kanonstart wordt het niet want we worden meteen een steile helling opgejaagd. De kasseitjes liggen er zo glad bij dat ik al onmiddellijk het idee van een mogelijke sprint tegen Roger Dosseray in de afdaling op dezelfde helling aan de finish uit het hoofd zet. Ik zal Roger na de lange beklimming bijbenen. Gelukkig heeft hij hetzelfde idee en we besluiten de resterende 20 kilometer samen af te leggen. Eens de smalle en gevaarlijke passage voorbij kunnen we op het asfalt even op adem komen. Tijdens de vlakke kilometers wisselen we wat nieuwtjes en loperservaringen uit. We zijn beiden benieuwd maar onwetend over de blessure van Servais Haelders. We passeren door het wetenschapspark van de universiteit van Luik waar ik in een vorig leven (hetzelfde als hierboven) jaarlijks op bezoek kwam.

Intussen loopt Leon Swennen in ons spoor. Leon, het vierde lid van het Bilzers gezelschap, is het trainingsmaatje (en buiten de koers echtgenoot) van Lisette. Hij vindt hier een parcours naar zijn gading en slaat ons in het tweede deel dertig plaatsen terug. Hij blijft ruim onder de magische grens van de 2uur. We draaien een mooi tempo en kunnen in een lange afdaling naar de Ourthevallei nog eens het gashendel open draaien. De tiende kilometer bereiken we in 50 minuten. Een tijd onder de 2 uur blijft mogelijk … als het tweede deel ons gunstig gezind is. Maar na een vlakke drassige strook van een kilometer moeten we de vallei weer uit en beginnen we aan de steile klim in verschillende trappen naar het wetenschapspark op Sart-Tilman. Ik bijt me vast in het spoor van Roger en kan boven op het vlakke nog even de schijn hoog houden. Dank zij mijn trailschoenen kan ik sneller door de blubber terwijl Roger met zijn gewone sloffen de gladde plekken tracht te ontwijken. De hellingen in de laatste 5 kilometer zijn er voor mij echter te veel aan. Roger heeft wel nog jus in de benen maar wacht me telkens op. We halen net niet de 2 uur. Philippe Gheury en Paul Rihon staan dan aan de geïmproviseerde “buvette” achter de finish al te genieten van hun chrono (1u50′).

Terwijl ik terug naar de sporthal wandel, word ik verrast door Johan Jorissen uit Maastricht die ook de lange trail heeft afgewerkt. 2u05′ is zijn eindtijd. Achter mij? Jawel, maar Johan staat over een dik uur alweer aan de start van de 10 km in Mesch, nog een bergloop … In de 13km-loop is de enige deelnemer uit Tongeren, Michel Zielinski, de beste bij de veteranen 2.
La belle Hivernoise – de trail met de poëtische naam en het onverbiddelijk parcours – is een groot deelnemerssucces geworden. Jammer dat de prijzentafel zo pover uitvalt. Ik rijd naar huis, mijn afgepeigerd lijf snakt naar rust … 

(Foto 1: Leon Swennen gaat sterk door. Foto 2: Naast Roger Dosseray, met zwarte pet.Foto 3: Johan Jorissen, met nummer 2811, heeft het druk op zondagmiddag: na Angleur wacht nog de heuvelloop in Mesch … Fotograaf Jo Defrère klopt ook overuren. Zijn productie overtreft ruim 1000 foto’s.)