din 01/05/2012 16 u * Wegnez ( Challenge de la Province de Liège) * 10 km * 0:46:01 * 12,9 * 76/300 * 4/20 * ♥♥♥

Op 1 mei, het feest van de Arbeid, kan een rechtgeaarde jogger niet op zijn luie krent blijven zitten. Uitkijken naar een wedstrijd dus. Ik vermijd de drukte van de Tungri-run en trek met Marie-Paule naar Wegnez, in de rook van Verviers, boven de Vesdervallei. Ondanks de overvloed aan wedstrijden in de provincie Luik in dit verlengde weekend, staan er 300 deelnemers aan de start. Onder meer de habitués Jean Stevens en Claude Herzet. Michel Mancini is er ook, die doet namelijk overal mee. Ook Roger Dosseray die op een boogscheut van het parcours woont en Salvatore De Simone, een andere 60-plusser met wie ik na de loop kennis maak. Servais Halders is ook terug na een peesontsteking die hem twee maanden uit competitie hield. Bij zijn wederoptreden in Kelmis was hij al onmiddellijk goed voor de eerste plaats. Hier in Wegnez zal het niet anders zijn. Servais slaat zijn leeftijdsgenoten, Roger Dosseray en uw dienaar, 3 minuten achteruit.
Deze wedstrijd wordt ook de eerste confrontatie met de hitte dit jaar. In de eerste kilometers worden we al een lange helling opgestuurd. Ik zie Jean Stevens, Roger Dosseray en Servais Halders een vijftigtal meter voor me. Na de vorige “oefenlopen” begint het wedstrijdritme langzaam terug te komen en ik probeer dus niet teveel voeling te verliezen met dit trio. In de afdalingen in het bos hou ik me ook niet echt in. Maar afdalingen en mooie liedjes blijven niet duren. En plots staan we voor een muur. Ik moet het felle aanvangstempo bekopen en kruip met veel moeite op het bospad naar boven. Jean Stevens moet zelfs even wandelen. Dan volgt er een vlak stuk voor de Delacre-fabriek. Genieten van een lekker koekje is er niet bij. Op karakter kan ik er de vaart inhouden. De volgende kuitenbijter, een goede twee kilometer voor het einde, is er voor Jean Stevens teveel aan. Ik ga hem voorbij en zie dat ook Roger Dosseray het moeilijk heeft. In de laatste kilometer sluit ik bij hem aan. Servais staat dan al te genieten aan de finishlijn. De laatste driehonderd meter leg ik “freewheelend” af om me niet te mengen in de klassementsdebatten van een challenge waar ik maar sporadisch aan deel neem. Overigens bleek het puntensysteem nu weer verschillend van de andere challenges … De naam Guy Fays kende ik al langer, nu heb ik hem ook eens in levende lijve gezien. Bij een lus in het parcours schoot hij me als een schicht voorbij. En Benny Stulens heet in deze challenge Remy Stulens. Niet alleen de reglementen variëren, de voornamen blijkbaar ook …

(Foto Marie-Paule: Met Jean Stevens voor de lens.)