zat 10/09 2011 18.00 u * Pailhe (Challenge condruzien) * 10,3 km * 0:48:59 * 12,6 * 53/213 * 4/12 ♥♥

Mijn oude kwelduivel heeft me zaterdag genekt. De opgestapelde vermoeidheid van twee slapeloze nachten had mijn maag overhoop gehaald. Mijn energievoorraad was al flink aangetast toen ik aan de loop begon.
Het parcours bestond uit twee lussen rond het schitterend gelegen kasteel van Saint-Fontaine. Na een uitgebreide verkenning wisten we welke verschrikkingen ons te wachten stonden. 28 graden en een hoge luchtvochtigheid waren de andere elementen die ons tot voorzichtigheid maanden. We begonnen met een fikse klim, gevolgd door een steile afdaling. Ik liet Roland Vandenborne die moeite had om het juiste ritme te vinden, achter me. Voorlopig dan toch. Na een kleine 2 kilometer doken we het bos in. Rosario Ilardo was toen al uit het zicht verdwenen en zou zonder tegenstand de eerste plaats in onze categorie pakken. Bernard Degrange ging me deze keer al vroeg voorbij. Zelfs een uitschuiver in het bos kon hem niet stuiten in zijn drang naar voren. In de eerste kilometers kon ik nog een redelijk tempo aanhouden. Maar aan de vijfde kilometer – ik had net Gerard Thiessens ingehaald – was mijn bobijntje af. Ik kroop naar boven op de steile en met stenen bezaaide boswegen. Het scheelde maar enkele grammetjes karakter of ik was gaan stappen.

Roland maakte van een afdaling gebruik om me voorbij te stuiven. In een moeilijke passage over een omgewoeld bospad liet hij me meteen achter. Noël Heptia en Marcel Baeckelandt liepen een vijfitigtal meter voor me. Maar van terugkomen was geen sprake. Ik was al blij dat ik niet meer terrein moest prijsgeven. Voor het eerst in lange tijd bleef ik achter Noël die – tussen haakjes – vertrokken was in de overtuiging dat het parcours zo goed als vlak was. Roland ging fel door, haalde Noël bij en liet hem dan weer voorgaan. Ook Yves Pirlet dook voor de eerste keer dit jaar voor me op. Terug in het dorp kon ik in een afdaling op asfalt nog een korte versnelling uit de kuiten schudden. Maar terug op het vlakke was de fut er weer uit. De eerste dame Sabine Vandezwalmen ging me met een krachtige tred voorbij. Ik wist ook Gerard onmiddellijk achter me. Ik wachtte op mijn reisgenoot … maar hij kwam niet. Ook voor hem was het op. De zwoele temperatuur had hem klein gekregen. Pol Van Kerrebroeck en Paul Rihon eindigden kwamen wat later over de streep. Ook zij hadden blijkbaar niet hun beste dag. De uitgeputte lichamen aan de finish spraken boekdelen. Vooral de hitte van de voorbije twee dagen had de meeste deelnemers uitgeput. Merkwaardig genoeg heb ik weinig last gehad van het warme weer. Maar dat hielp me deze keer niet vooruit…
(Foto Joseph Defrère: Om dit treurige verhaal wat op te vrolijken, een foto van Genevieve.)