zon 09/10 2011 10.15 u * Moha (Challenge hesbignon) * 10,6 km * 0:46:18 * 13,7 * 63/324 * 5/19 ♥♥♥♥

Na enkele weken zonder competitie had ik er weer zin in. Gerard had zich afgemeld zodat ik zondagmorgen alleen op pad moest.
Moha, dat is een erg gevarieerde omloop met vertrek en aankomst in de vallei van de Mehaigne. Ik stond niet echt voorin bij het vertrek en door het gedrum van de meer dan 300 vertrekkers was het dus even inhouden op de smalle en verraderlijke paden, onder meer door een kalksteengroeve. Ik liep – louter toevallig natuurlijk – in het spoor van de mooiste meisjes van het peloton. Toen we het eerste gedeelte onverhard achter de rug hadden, begon het serieuze werk, een steile beklimming van een kilometer, gevolgd door een uitloper van twee kilometer vals plat. Meteen het sein om de inspanning op te drijven zonder mezelf in het rood te jagen. De meesten van mijn “bekenden” waren intussen een stuk uitgelopen. Van Rosario had ik in de eerste kilometers een glimp opgevangen maar die was intussen al buiten bereik. Hij eindigde tweede in onze categorie achter de ongenaakbare Romain Uitdebroeks. Naar waar Noël zich ophield, had ik het raden. Alleen Etienne Vanderschelden en Marcel Baeckelandt herkende ik in een groepje voor me. Ook Pol Van Kerrebroeck zat daar oorspronkelijk bij, maar hij was nu ook uit mijn gezichtsveld verdwenen.

Naar Roland moest ik niet speuren want die zat in de States voor de marathon van Kansas. Halfweg kwam ik bij Etienne. Op het plateau moesten we onze weg zoeken in een bos. Ik liep in het spoor van de jonge Pierre-Henri Corswarem die zelfs een ogenblik de goede richting kwijt was in het labyrint van zigzagpaden. Daarna volgde een steile afdaling op het asfalt. Ik gooide alle remmen los om nog iets aan mijn achterstand te doen. De boomlange Pierre-Henri beende van me weg. Uiteindelijk duurde het tot de laatste kilometer eer ik Marcel Baeckelandt te pakken had. Toch wel niet op krek dezelfde plaats als vorig jaar, in de steile beklimming naar de ruïne van de middeleeuwse burcht van Moha. De lus door de burcht was nog een fantasietje van de organisatoren voor ze ons de laatste rechte lijn instuurden. Het pittige tempo van de tweede wedstrijdhelft was deze keer niet voldoende om in de prijzen te lopen. Ik was “goed, maar niet goed genoeg”, zou mijn ex-collega Rudi zeggen …

(Foto’s Joseph Defrère: Noël Heptia (links) en Pol Van Kerrebroeck waren deze keer te sterk.)