vri 29/07 2011 19.30 u * Villers-le-Temple (Challenge condruzien) * 11,7 km * 0:52:00 * 13,5 * 70/366 * 4/16 * ♥♥♥

Het was vrijdagavond de grote toeloop in Villers voor een nieuwe uitgave van de Condruzien. Kennelijk hadden alle loopfanaten uit de Condroz en wijde omgeving die niet met vakantie waren, zich present gemeld. Plus twee “special guests” uit Maastricht, Jo Schoonbroodt en Robert Willems.
De organisatoren hadden de richting van het parcours omgekeerd. De gevaarlijke afdaling van Scry was nu een helling geworden en kwam in het laatste deel van de loop toen de meeste deelnemers – en in elk geval ondergetekende – al flanellen benen hadden. Een meute van bijna zeshonderd deelnemers werd de smalle straatjes van Villers ingestuurd. Het eerste rondje ging nog over asfalt maar na 2 kilometer lag het onverhard te wachten, “hobbel de bobbel paden” noemt Jo ze op zijn site (http://www.mergellandmarathon.nl/jo.html), onophoudelijk klimmen en dalen gedurende 8 kilometer.

Na het gebruikelijke gewoel bij de start liep ik snel in – of beter kort achter – bekend gezelschap. Patrick Renard die mij bij mijn laatste optreden nog had verbaasd, bleef nu achter. Roland Vandenborne had nog de 22 km van Louette-Saint-Pierre in de knoken hangen en hield zich gedeisd verderop in het pak. Ik kon vrij snel Noël Heptia en Etienne Vanderschelden inhalen. Beiden waren door blessures niet op hun best. Na enkele kilometers liep ik in het spoor van Paul Rihon, Carlos de Almeida en Marcel Baeckelandt.

Ik dacht hen met mijn gebruikelijke tactiek in te rekenen: langzaam het tempo opvoeren en de snelle starters oprapen. Maar dat lukte niet echt. Ik had “pap” in de benen en bleef kilometers lang in dezelfde positie hangen. Uiteindelijk lukte het toch, hoewel Carlos tweemaal haasje over speelde. Maar mijn reisgezel Gerard Thiessens die ik lang voor me uit zag lopen, bleef buiten schot. Gerard hield een strak tempo aan en schoof langzaam maar zeker van me weg. Boven op de helling van Scry wist ik dat Gerard – messcherp de laatste maanden – mij voor het eerst ging voor blijven sinds we samen de Waalse wedstrijden afschuimen. Een historische prestatie was in de maak. 

Voor hem uit liepen Rosario Ilardo, de laatste tijd in heel goede doen, en Pol Van Kerrebroeck. Ze legden beslag op plaats 2 en 3 van de veteranen 3, ruim achter Jo Schoonbroodt, die lustig meedraafde in de voorste gelederen. Mijn waarschuwing vooraf dat het parcours best gevaarlijk was, kon Jo duidelijk niet remmen. Toen we de overwinningspremie – een fruitmand – voor Jo in ontvangst hadden genomen, hebben we ons huiswaarts gerept. Gerard was gehaast om het blijde nieuws aan zijn vrouwtje te melden. Was dit een eenmalige gebeurtenis of het begin van een lange reeks voor Gerard? Blijf dit blog lezen en mis niets van onze titanenstrijd…

(Foto’s Joseph Defrère: Boven: Gerard op weg naar een historische prestatie. Naast hem in het oranje, Carlos. Onder: Nog een bekende tussen de deelnemers, Jean-Marie Haekens van Bilzen )