zat 23/04 2011 17 u * Waremme (Challenge hesbignon) * 12,8 km * 0:53:21 * 13,8 * 36/298 * 3/18 * ♥♥♥

De hoogzomerse temperaturen van de voorbije week mogen dan een godsgeschenk zijn voor zonnekloppers, joggers doen het liever bij een paar graadjes minder. Helaas was het kwik zaterdagmiddag opgelopen tot boven de 25 graden, geen pretje op de open ruilverkavelingswegen rond Waremme.
Geen Gerard Thiessens aan de start. Een teek uit de Moezelvallei heeft mijn loopgezel tijdelijk uitgeschakeld. Michel Mancini was wel opnieuw van de partij.
Toen ik me eenmaal uit het loperskluwen bij het vertrek had bevrijd, had ik meteen een flink tempo te pakken. De eerste 3 kilometer in 12 minuten en enkele seconden. Snel voor mijn doen, te snel. Maar ja, luttele meters voor me zag ik een groep met Romain Uitdebroeks, Roland Vandenborne en Noël Heptia en de verleiding was te groot om me een lange achtervolging te besparen. Roland liet me met een breed handgebaar voorgaan. Uit zijn rood aangelopen gezicht meende ik af te leiden dat hij niet zo goed tegen de hitte bestand was. Maar dat bleek een voorbarige conclusie. Romain, van zijn kant, had toen echter al het hazenpad gekozen.
De volgende kilometers liep ik in het gezelschap van Patrick Cremer die in de tweede wedstrijdhelft terrein verloor.
Maar de snelle aanvangskilometers in de hitte begonnen vanaf kilometer 5 hun tol te eisen. Het zou een kwestie van overleven worden. Vooral op de stekelige hellingen moest ik wat reserve inbouwen. Toch slaagde ik erin een groepje met Jules Kempeneers (die nog een eind van zijn beste vorm verwijderd is) en Paul Rihon in te halen. Maar dat deed ook … Roland. Tot hij me op de laatste helling weer liet voorgaan. In de lange afdaling kon ik me vastbijten in de sierlijke tred van Jules. Roland had echter zijn derde adem gevonden en dook voor mij het lommerrijke kasteelpark in. Mijn kaars was uit. Nog twee lopers uit het groepje haalden me in. De aankomst op de mooie dreef van het kasteel van Selys Longchamps kwam geen meter te vroeg.

Toen ik enkele Jupilers later de uitslag onder ogen kreeg, bleek dat ik op plaats 36 was geëindigd van bijna 300 deelnemers. Een uitstekend resultaat dat mijn gekreukt ego weer een boost gaf. Bij de uiteindelijke (zelf)evaluatie heb ik toch maar het “stervende zwaan”-gevoel aan de finish laten primeren op de koele cijfers en mezelf niet het maximum aantal hartjes toegekend.

(Foto’s www.funatle.be. Foto 1: De laatste loodjes … Foto 2: Pierre Dubois. Foto 3: Voor de lezer die eens wat anders wil dan oude mannen …)