Het was weer puffen zondag voor de 700 deelnemers aan de Maasmarathon: warm weer en weinig wind op het parcours langs de Maas. Voor mij was het de tweede trainingstocht van 30 kilometer in twee weken. Jammer genoeg met slechte benen van de eerste tot de laatste kilometer. Ik was aan de tiende kilometer ingestapt om Josette Pirlot te begeleiden in haar negende marathon. Josette was voorzichtig vertrokken en kon tot in Maastricht een gelijkmatig tempo onderhouden dat haar in minder dan 4 uur terug in Visé zou moeten brengen. Maar toen begonnen de darmen op te spelen en moest ze twee keer langs de kant. Gelukkig had ze op het lange rechte stuk naar Eijsden opnieuw het goede ritme opnieuw te pakken, aldus haar gemotoriseerde echtgenoot “Bu”. De laatste kilometers vanaf Voeren, met nog enkele gemene hellinkjes, hadden haar duidelijk geen goed gedaan. Lijkbleek bereikte ze Visé, maar wel midden in het “grote peloton” in 4:05. Enkele uurtjes later was alle leed geleden en was ze alweer op wandel met kleindochter Noor.
Jef van de Weerdt was wat voortvarender van start gegaan, zelfs al moest hij daarvoor wat meer tijd inleveren in het tweede deel. Niet ingecalculeerd in zijn tactisch plan was de hitte die hem al vanaf de eerste kilometers krachten kostte. Vanaf kilometer 15 was het harken. In zijn vierenveertigste marathon eindigde Jef uiteindelijk 10 plaatsen achter Josette.
Jo Schoonbroodt, 60 intussen, blijft de wereld verbazen: elfde plaats overall!
De laatste kilometers heb ik afgelegd in het gezelschap van Pascal Dussart uit Durbuy, ultraloper en triathleet. De man was in volle voorbereiding op een drievoudige triathlon in Duitsland. Wie zegt daar dat lange afstandslopers een slag van de molen hebben gehad? …