Wasseiges
zon 20/10/2024 10u30 * Wasseiges Starter * 5,6 km * 00:47:40 * 7 * 82/82 * ♥
Na twee maanden gesukkel met spierpijn, waag ik me opnieuw aan een wedstrijd, de korte afstand van de Hesbignonloop in Wasseiges. Tegen beter weten in… De spieren in de “bekkenregio”- aanhechtingsspieren, hamstrings – werken al weken tegen. Kinesitherapie, lenigheidsoefeningen, wandelingen (sommige in de marge van loopwedstrijden om in de sfeer te blijven…) leveren voorlopig niets op. De pijn op de ene plaats verdwijnt soms even om de dag erna op een andere plaats weer op te duiken. Vandaag is de rechterhamstring de grote boosdoener.
In de eerste kilometer, voornamelijk dalend, kan ik nog even de schijn ophouden met een kilometertijd onder de 7 minuten. Het “tempo” gaat er al uit in de modderige en bijzonder glibberige tweede kilometer. In kilometer 3 en 4 naar en door Ambresin moet ik me al tevreden stellen met een tijd rond de 7’45”. Een lange helling in het veld dwingt me almaar meer wandelpauzes inlassen. Er gaan me enkele lopers met een hogere snelheid voorbij. De 12 km-lopers zijn daar. Halverwege duikt Servais Halders achter me op. Boven in de draai op de top word ik ingehaald door Mark Geyskens. Beide heren hebben een abonnement op de eerste twee podiumplaatsen bij de veteranen 4. In de vijfde kilometer waait de wind nog eens in het nadeel. Maar dan is mijn bobijntje toch al af. Ik kan ook niet meer mee met het koppel dat vanaf de start de rij sloot. De laatste 500 meter leg ik stapvoets af.
Het verslag is kort, de ontgoocheling groot…
Ik voel met je mee Willy.
Je wil absoluut, maar de spieren willen niet mee.
Laten we hopen dat dit tijdelijk is, want dit speelt natuurlijk in je hoofd.
Ik wens je beterschap en laat het hoofd niet hangen
Groeten
Servais
Hoy Willy, het was fijn jou nog eens te ontmoeten in Herve. Ja zo’n halve marathon hakt er wel in voor een persoon van bijna 70. En jij hebt hem vorig jaar nog wel gelopen op je 75ste. Twee dagen heb ik nodig gehad om een beetje te herstellen. Zondag een toertje gefietst en een wandelingetje gemaakt met Marleen. Maar ja, het was zaterdag toch warm genoeg voor eind oktober. 22° graden is ook niet normaal eind oktober maar het is wat het is. Ik was zeer tevreden met mijn resultaat en ben zeker klaar voor de 2 cimes binnen 2 weken. Het is toch altijd fijn dat de nederlandstaligen zich achteraf bij elkaar verzamelen. Ook vond ik het fijn dat Bernard Viaene zich ook enkele ogenblikken bij ons vervoegde. Ik hoop dat je snel van je blesure zult verlost geraken en misschien tot in Battice. Niet om te lopen maar als fotograaf.
GROET UM POLLE CELIS