Welkom op de website van een langeafstandsloper

“Heb jij in dat weer getraind? Dan ben je toch echt verslaafd !” Dat was de spontane reactie van een collega die maar niet kon vatten dat ik zin had om in het hondsweer van die dag te gaan joggen. Dat komt ervan als joggen een echte passie wordt. Maar te oordelen naar het aantal deelnemers van de wedstrijden ben ik niet de enige verslaafde. Misschien is dat voor mijn collega een geruststelling!

Het begon nochtans onschuldig. Als dertiger was mijn conditie zo angstwekkend achteruitgegaan dat ik mezelf voornam om wat meer beweging in mijn leven te brengen. Maar allerlei echte en vermeende bezwaren stonden die goede voornemens in de weg. In de lente van 1986 is het er dan, na veel uitstel, toch van gekomen. Begonnen met 200m rennen (lees: snel bewegen) afgewisseld met 200m wandelen. Na een tweetal maanden kon ik al 10 minuten zonder onderbreking joggen. Ik had een eerste overwinning op mezelf behaald.

Ik speelde 10 kilo kwijt en werd – fysiek tenminste- een nieuwe mens. Na verloop van tijd kreeg ik ook de competitiemicrobe te pakken.

Ik heb me jarenlang aan een heel regelmatig schema gehouden van 3 trainingen per week. Om mijn marathontijden op te krikken, ben ik in 2000 overgegaan op 4 trainingen. Nu ik met pensioen ben en als het weer zich niet leent tot fietstochten, zijn 5 wekelijkse trainingen geen uitzondering.

Vanaf 1997 heb ik mijn trainingen en wedstrijduitslagen en -tijden zorgvuldig genoteerd. Op deze site vind je de weerslag van die boekhoudkundige precisie.

Intussen heb ik er al duizenden trainingslopen opzitten, aan honderden wedstrijden deelgenomen en staat de kilometerteller op meer dan dertigduizend. Op twintig jaar tijd heb je natuurlijk al heel wat ervaring opgebouwd. Ik heb een aantal tips gebundeld. Misschien zit er wat nuttigs tussen.

Veel leesgenot!

Willy

WAARSCHUWING: het veelvuldig lezen van dit joggingdagboek kan leiden tot ernstige loopverslaving!